Narwal in de Schelde omgekomen van de honger

03-05-2016. Er is autopsie verricht op de narwal die op 27 april dood werd aangetroffen in de Schelde, in de sluis van Wintam bij Bornem in België. De doodsoorzaak is moeilijk vast te stellen omdat het dier in verregaande staat van ontbinding verkeerde. Onderzoekers geloven weliswaar dat de narwal is gestorven aan verhongering. Het is de allereerste keer dat dit arctische zeezoogdier in België werd gesignaleerd.

Op het kadaver waren geen sporen van een aanvaring te zien. Het dier had geen voedselresten in de maag, maar wel stukjes plastic en geërodeerd drijfhout. De narwal was al één tot twee weken dood voor het door twee wandelaars is ontdekt aan de sluis van Wintam bij Bornem. Het betreft een jong mannetje van 3,04 m lang, met een omtrek van 1,81 m en een slagtand van 70 cm (de slagtand van mannetjes kan tot 3 m lang worden). Het dier woog 290 kg, meer dan 150 kg te weinig voor een dier van deze lengte.

Meest zuidelijke waarneming ooit

In België werd nog nooit een narwal gesignaleerd. In Nederland is één geval beschreven uit 1912, in de toenmalige Zuiderzee (nu IJsselmeer). Verder zijn in de rest van Europa een handvol waarnemingen bekend. Narwallen verblijven doorgaans in het hoge noorden, in de Arctische wateren van Rusland, Groenland en Canada. Dit is wellicht de meest zuidelijke waarneming ooit in Europa. Het skelet van de narwal zal in de collecties van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen worden bewaard.