Diving into the Unknown komt naar Belgie

09-05-2016. De ijzingwekkende Finse documentaire 'Diving into the Unknown' komt naar Belgie. De film wordt eenmalig vertoond in de Sphinx Cinema in Gent op 3 juni 2016, om 20:00 uur. De deuren openen om 19:15 uur. De kaartverkoop is op 1 mei gestart. Er is een beperkt aantal kaarten beschikbaar. Ontdek hoe ook jij de film naar je woonplaats kunt halen. Lees ook hieronder een samenvatting in het Nederlands en bekijk de trailer.

Diving into the Unknown vertelt het verhaal van drie duikers die een onmogelijk duik maken, om de lichamen van hun vrienden te bergen. De documentaire duurt 85 minuten en bevat oorspronkelijke beelden van het ongeluk. 
Waar en wanneer de film draait, is vooralsnog onbekend. We richtten ons daarom tot de makers en kregen het volgende antwoord: "HI Duikersgids. Thanks for your message. We are working on the international cinema distribution at the moment, with English subtitles. The BD/DVD/VOD release will happen later this year. Meanwhile,  you can contact your local cinema with a large group of people and ask for a private screening, in which case we can arrange the film's delivery to the cinema."  
Kortom, er wordt gewerkt aan de internationale distributie en er komt dit jaar nog een release op BD, DVD en VOD. Wil je daar niet op wachten, dan kun je de documentaire met een grote groep duikers aanvragen bij een plaatselijke bioscooop. De makers stellen de film dan beschikbaar voor een eenmalige vertoning. Stuur voor meer informatie over de vertoning in Gent een mailtje naar Duikpunt Brugge - Oostende. 

Diving into the Unknown, het verhaal

Diving into the Unknown gaat over vijf duikers die in twee teams een duik van vijf uur maken door het Plura grottensystemen in Noorwegen. De mannen zijn vrienden en stuk voor stuk zeer ervaren grotduikers. Het eerste team bestaat uit Patrik Gronqvist en Jari Huotarinen, het tweede uit Vesa Rantanen, Jari Uusimaki en Kai Kankanen. Twee van hen overlijden gedurende de duik, drie overleven op miraculeuze wijze. Na het ongeluk wordt een Brits team ingeschakeld om de lichamen te bergen, maar de levensgevaarlijke missie wordt afgeblazen. Hun vrienden nemen het risico wel en dalen in het geheim af in het pikzwarte, ijskoude water. 
Zeven weken eerder hadden ze hetzelfde gedaan, op 6 february 2014. Twee uur na elkaar waren ze in twee teams afgedaald nadat ze met een kettingzaag een wak in het ijs hadden gezaagd. Ze zouden een spannende, zeer uitdagende duik gaan maken, die in totaal vijf uur in beslag zou nemen. De mannen ondernemen de tocht met waterscooters en ondanks een goede voorbereiding gaat het toch fout. 

Het ongeluk vindt plaats op het diepste en meest uitdagende punt van de duik. Gronqvist, lid van het eerste team, merkt dat zijn buddy, Huotarinen, niet meer achter hem zit. Hij keert terug en treft hem aan, bekneld in een rotsspleet en verstrikt in een koord, dat onderdeel vormt van zijn apparatuur. Huotarinen reageert verward en paniekerig. Snel reikt zijn buddy hem een extra cilinder aan om de opbouw van kooldioxide in zijn lichaam te beperken. Maar, bij het wisselen van de mondstukken slikt Huotarinen hulpeloos grote hoeveelheden water in en sterft voor de ogen van zijn vriend. De reddingspoging op een diepte van 110 meter duurde twintig minuten. Gronqvist blijf zo rustig mogelijk en vervolgt zijn duik. Hij weet dat deze nu nu vele uren langer zal duren, wil hij veilig weer boven komen. Ook beseft hij dat zijn overleden vriend straks de weg van de volgende drie duikers zal blokkeren. 

De eerste duiker van het tweede team, die de plaats van het ongeval bereikt, is Vesa Rantanen. "Ik was geschokt toen ik daar arriveerde," vertelt hij, "maar ik moest snel beslissen. Het hele stuk teruggaan of het lichaam ontwijken en het laatste deel van de duik afmaken. Ik besloot tot het laatste, maar de ontwijkingsmanoevere kostte me vijftien minuten." UIteindelijk wist hij Gronqvist te bereiken, maar Rantanen had drie uur aan zijn decompressietijd toegevoegd. Door luchtgebrek was hij gedwongen om tachtig minuten eerder op te stijgen. Hij overleefde de duik met pijn in  zijn knieeen en ellebogen, als gevolg van de decompressieziekte.   

De duiker die volgde op Rantanen, Jari Uusimaki, raakte eveneens in de problemen. In het offiele politierapport staat dat hij in paniek raakte toen hij het lichaam van zijn overleden vriend bereikte. De vijfde en laatste duiker, Kai Kankanen, probeerde hem tevergeefs te redden. Wat er precies gebeurd is, kan hij zich niet meer goed herinneren. In tegenstelling tot Rantanen vervolgde hij niet zijn duik. HIj keerde terug naar de instapplaats, waar hij pas in de vroege morgen van de volgende dag aankwam na een duik van in totaal elf uur. Op het moment dat hij Plura bereikte, moest hij door een dunne laag ijs breken, om boven water te komen. De drie overlevers werden allen voor decompressieziekte behandeld.

Zeven weken later keren ze terug naar de Plura om de lichamen van hun vrienden te bergen. In het geheim en zonder toestemming van de autoriteiten. Bij hun missie worden ze vergezeld door Sami Paakkarinen, eem van de meest ervaren grotduikers ter wereld. Paakkarinen is bovendien de man die niet alleen een jaar eerder het Plura grottensysteeem ontdekte, maar ook de twee slachtoffers had opgeleid. Dit keer wordt elk denkbaar risio's uitgesloten. De duikers worden door een team van twintig man ondersteund. Dagen aan voorbereiding gaan aan de missie vooraf en vele kilo's aan veiligheidsmaterialen gaan mee de grot in. Ook emotioneel zijn de mannen goed voorbereid, zodat ze hun taak onderwater als robots kunnen uitvoeren. Hun actie oogst wereldwijd bewondering. Toch was teruggaan hun enige optie. "We zaten alledrie op het bewuste sms-je te wachten om onze vrienden te halen. We waren het aan ze verplicht." Na een buitengewoon uitdagende en gecompliceerde missie brengen ze uiteindelijk hun vrienden terug naar huis.